Zarażenie psa pasożytem nicieniem Dirofilaria immitis – opis przypadku

Cena: 14,00 zł

Pasożyty u psów – diagnostyka i obraz kliniczny zakażenia nicieniem Dirofilaria immitis

Dirofilaria immitis to nicień, który zaraża głównie psy. W Europie pasożyt ten występuje na południu, głównie w basenie Morza Śródziemnego. Nosicielem pośrednim jest komar z rodzaju Aedes spp., Culex spp. i Anopheles spp. Dirofilarioza psów została już wielokrotnie opisana w Polsce i innych krajach Europy Środkowej i Północnej jako choroba psów, które przebywały czasowo na obszarach endemicznych występowania Dirofilaria immitis i Dirofilaria repens lub zostały adoptowane, głównie z krajów Europy Południowej. Opisano również pierwszy przypadek rodzimego zarażenia psa D. immitis w Polsce. W związku z biologią pasożyta bytującego w tętnicach płucnych, obraz zmian radiologicznych i ultrasonograficznych (USG) serca i dużych naczyń płucnych może być bardzo pomocny we wstępnym rozpoznaniu choroby.

Nagranie opisuje przypadek dirofilariozy u psa wywołanej D. immitis. U badanego pacjenta stwierdzono patognomiczny obraz zmian w badaniu rentgenowskim i ultrasonograficznym układu sercowo-naczyniowego.

Patroni

Radiologiczne i ultrasonograficzne rozpoznawanie zakażeń, w których stwierdza się pasożyty u psów

 

Z audiobooka dowiesz się:

  • gdzie najczęściej występuje Dirofilarioza,
  • jakie daje objawy,
  • czym charakteryzuje się choroba i jak ją możemy diagnozować u psów z wykorzystaniem diagnostyki obrazowej RTG i USG,
  • jak wygląda obraz USG i RTG zarażenia nicieniem,
  • jakie badania należy przeprowadzić.

Dlaczego warto?

  • Dowiesz się, czym charakteryzuje się choroba wywołana nicieniem Dirofilaria immitis.
  • Poznasz, jakie są zalecane badania diagnostyczne.
  • Dowiesz się, na konkretnym  przypadku, jaki obraz USG i RTG daje zakażenie nicieniem Dirofilaria.

Leczenie dirofilariozy jest trudne i ryzykowne. Leczenie przeciwpasożytnicze powoduje śmierć robaków, co zwiększa ryzyko zatoru w płucach i wysokiego poziomu toksyn w organizmie. Wykorzystywane są różne protokoły leczenia, w zależności od intensywności zarażenia i innych chorób występujących u pacjenta. Zarażeniu dirofilariozą można łatwo zapobiegać, stosując profilaktykę.